Het is allemaal weer ongelooflijk vertrouwd. De bus en alle auto’s zijn omgetoverd in puinhopen, alles plakt van zonnebrand en vette chipshanden, maar deze keer voelt het goed. Het scheelt gewoon dat we eerste liggen in de mix.

In Franeker lagen we zeven minuten voor op onze concurrentie, de Duitsers. Dat gaan we niet meer afgeven. Dat weten wij, dat weten zij, blijkens het applaus dat we in Franeker kregen van hun aan de kant staande wisselploeg.

Nog ongeveer drieëneneenhalve etappe… En ze zijn kort dit jaar.