Boot gepoetst, iedereen moe en voldaan. En toen bleek iemand toch succesvol (mijn filmpje was mislukt) de finish te hebben gefilmd. Met als soundtrack de Noorse songfestivalkraker van dit jaar: She, Queen of the Kings. Het liedje dat eigenlijk had moeten winnen.. net als een zekere RicMix-ploeg.. 😉

Inmiddels in de bus op weg terug. Kapotmoe! Maar wat was het weer een avontuur. Echt heel veel pret én pijn gehad.

En och, derde van de 94 boten is echt niet slecht.

Ik heb mijn laatste etappe met Frans gehad maar deze nog niet ⬇️

En deze ook niet⬇️

En deze ook niet ⬇️

MAARTJE!! 😍😍

Thom heeft de wisselbulletins aangepast. Nu heb ik ook een plekje in de auto.

Tarcis vroeg om updates mijnerzijds, maar die zijn niet erg relevant. Ik kan niet lang roeien, of überhaupt zelfs wakker blijven, dus mijn Elfstedentocht tot nu toe was voorbereiding.
Werving en selectie, koppels breien en het Friese vlotjeskijken, de sport die hier traditiegetrouw op koningsdag wordt beoefend (al vroeg ik me gisteren net af of het ook al op koninginnedag gebeurde – daarvoor moet ik nog eens in de archieven kijken).
En gisteren heb ik nog maar eens bewezen dat mezelf uitselecteren een goed idee was – ik kan niet eens meer een halve boot bovenop de botenwagen leggen…

Dus in plaats van met een klein gezellig busje ben ik met een trein naar Friesland gekomen en heb ik Harlingen beter bekeken dan ooit tevoren. Ze hebben hier bij de Jumbo allemaal dingen die ik nooit eerder gezien had:

Ik sliep in een pension op honderd meter van een wisselpunt, dat de authentieke familiehuis-vibe vooral verspreidde door keihard gestommel op de trappen. Niet dat ik anders heel goed geslapen had trouwens – ik had duidelijk last van wedstrijstress-by-proxy. Want er lag een Andere Ploeg op de verkeerde plek en dat veranderde niet door de tracker te verversen of de mobiele versie daarvan te vervloeken…

Maar bij het ontbijt waren er suikerbrood en van die leuke doosjes vlokken. Ik ben over de dijk naar Harlingen gewandeld. Harlingen heeft een hoop om verliefd op te worden (de Waddenzee, de wind in je haar, een Jumbo met een kletskassa, een overdaad aan schattige huisjes en heel mooie parkjes) maar mist ook dingen waar ik niet lang zonder kan (met stip op één: RIC) dus ik ga toch maar niet verhuizen.

En nu zit ik op de stempelpost (die gelukkig bemand is). Ik word meteen herkend als een Fries – zoals je een Fransman herkent aan de baret en de baguette onder haar arm, zo herken je blijkbaar de Fries niet alleen aan vrijelijk overal rondplassen maar ook aan het uit hun tas stekende suikerbrood…

En soms blijkt een wisselpunt dichtgegroeid..

Nee dat niet. Maar echt realistisch is het ook niet meer. Maakt niet uit, we gaan gewoon tot het gaatje. Dan zijn we er ook sneller vanaf.

Met 3 minuten verschil tussen de twee RIC ploegen bij de stempelpost in Hindeloopen en op zo’n twee derde van de race blijft het spannend. Onze ploeg is wel in 2 trajecten zo’n 2 minuten ingelopen.

Hieronder een foto van de haven bij Hindeloopen.

Here comes the sun ☀️. Nog wel fffrriss

Halverwege Sneek, scherpe bochten, lage en smalle bruggen… Stuur Mila moest ook in de kuip duiken. Toen ze weer omhoog kwam ging het mis.

In één vloeiende beweging tikte ze haar setje geplastificeerde waterkaarten overboord én viste ze ook direct weer uit het water.

Scherp hoor, om half drie ’s nachts!

Mila geeft een aparte appgroep gemaakt met quotes zonder context. Een kleine bloemlezing:

Met pindakaas wordt alles beter. Ook spinazie. (Henk Jan)

“Eeuhh het is Diesel he?”
“NEE E10 E10!” (Onbekend)

This is the way

“Wat prikt er nou in mij? Dat is een grasspriet. Die prikte mij op een plek waar je m niet wil hebben” (Nienke)

Wazzzz-Ad? (Mette)

Mijn eerste shift (3 trajecten) zit erop! En ik ben nu al schor… Ik moest wel, want op het stuk na Dokkum hadden we tegenliggers, die massaal dachten dat bakboordwal wel een goeie plek was om te varen. Ik weet niet hoe vaak ik TEGENLIGGER, WIJKEEEEN heb gebruld. Het derde traject was het weer raak, we wilden de andere RIC ploeg inhalen en dat kan natuurlijk ook niet zonder een goeie peptalk aan de roeiers. Ik denk dat alle meerkoeten in het riet weer wakker zijn.

Bij de wissel in Bartlehiem kwam die andere RicMix ploeg er voorbij. Maar Frans en ik waren nog fris. En ondanks het smalle water gingen we er voorbij. Een fijne ‘riemen vast en beuken-actie’ van Mila. Vet kicken als het lukt!

Wind tegen, story of my life.. maar het ging lekker! En ze kwamen er niet voorbij. Nouja, die mannen-bullenbakken wel, maar dat is niet zo erg.

En.. foto’s:

En zoals je kan horen heeft Mette er erg veel zin in

Onder luid gejuich vertrok de boot richting de start. Hoe de start verliep weet ik niet, want Ellen, Geert, en ik zijn direct naar de eerste wisselplek te gaan om daar zeker tijdig te zijn. Daar zitten we nu op een heerlijk bankje in de zon, naast een heerlijk eetcafé (maar zonder drankje).

We zijn allen veilig aangekomen en genieten nu van allerlei heerlijke maaltijden, gemaakt door meerdere topkoks uit de ploeg. Mijn persoonlijke favoriet: Nienke’s pannenkoeken!

Is als het goed straks hier te vinden. Wij zijn boot nummer 1! 😁

Afgeladen busje. Voorin: chauffeur Bart, stuur Eva, chauffeur Thom. 2e rij roeiers: Annouka, Frans en Geert. Achterin roeiers: ikzeidegek, Tessa en stuur Mila. In de andere auto: roeiers Ellen!, Henk Jan en Mette en chauffeur Gertjan. Let’s goooo!

P.S Roel en Ad zijn al in Friesland om de boot te preppen.

Veel oude-nieuwelingen dit jaar, dus we gaan voorbespreken. Roel heeft de waterkaarten, Henk-Jan de petzel, er is koffie en koeken. En natuurlijk Annouka-babies. Voorprettijd.