Etappe twee zit erop. Voor Roel en Maartje, en voor Ellen en Adriaan, en voor Jeanne en Marcel. Geertje en Erik zitten nu in de boot.
De bus staat in Osingahuizen en dit is een makkelijke wissel. Ik mag dus even in de bus blijven zitten terwijl de rest Geertje en Erik ruilt voor Bart en Johan.

Onze tweede etappe begon op de Zwette, bij nacht het mooiste roeiwater van Nederland (of zelfs de wereld). Breed, zwart, donker, met een enorme sterrenhemel erboven en lege weilanden eromheen. Geweldig.

En daarna Sneek. Leuk, geklungel met bruggen, bochten en bootjes langs de kade. Bij de wissel kwamen we vlak vóór een andere ploeg aan, en we lagen er vlak na een andere. Tussen twee ploegen dus.
De ploeg achter ons heb ik de hele Zwette niet gezien. En de ploeg voor ons haalden we in toen ze wisselden, vlak voor Sneek. Ze kwamen daarna vrij hard weer opzetten, maar gek genoeg zetten ze dat niet door. En eenmaal in Sneek leken we bij elke brug weer een klein endje weg te varen.
Nienke stuurde dat echt geweldig; het is zo’n goed geluid om, als je net soepel slippend en plat liggend onder een brug bent door gezoefd, kggggg te horen, omdat de ploeg achter je de brug wél geraakt heeft.

Dat was dus leuk.